«--

Rinnix · 2013-11-06 20:47:45

Powróciła na polanę. Niedaleko pasało się kilka bizonów. Widząc, że trzyma w pysku lisa nie obawiały się ataku z jej strony. White weszła do jaskini. Tam w spokoju pożywiła się lisem. Była bardzo głodna, więc pozostawiła tylko szkielet, oraz trochę mięsa, jakby jakiś głodny kot wszedł do środka. Po posiłku zasnęła na półce skalnej przewracając się na boki.
.................................................................................................................................................................................................................................

Obudziła się. Zeskoczyła z skalnej pułki, wyszła z jaskini i poszła w kierunku innych terenów obserwując przyrodę.
..................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

Powróciła na polanę. Bizony obdarzyły ją swoim spojrzeniem. Tygrysica dociągnęła karibu od jaskini. Obgryzła dwie nogi i położyła się na jednej z skalnych półek obserwując wejście do jaskini.

Ostatnio edytowany przez Rinnix (2013-11-10 13:18:04)

Lilibeth · 2013-11-11 20:20:46

Dotarła tu dopiero w nocy, na nieszczęście znowu była burza. Gwiazdy ukryte za czarnymi chmurami, gęsta ulewa skraplająca suchą ziemię, silna wichura poruszająca gałęziami śpiewających drzew i błyskawice rozświetlające terytorium. Ruszyła żwawo i hardo w stronę przywódcy bizonów. To było ogromne wyzwanie, którego od dawna dawien łaknęła. Był rosły, silny i odważny. Rosemary nie zważała na to, ile hałasu robi szarżując wprost na niego. Stado rozbiegło się na dwie części łąki, jej niski gardłowy ryk odbił się echem i dał znak dla Holly, że czas na jej ruch.

Wood. · 2013-11-11 20:32:11

Popatrzyła zdziwiona na tygrysicę. Atak na największego bizona, który był prawdopodobnie przywódcą? Ryzykowne. A jednak na jej pysku pojawił się drapieżny uśmiech. Od czasu do czasu taka 'rozrywka' się przyda. Z tamtymi szczurami nie mogła nawet odrobinę się zabawić, bizony były lepszymi przeciwnikami od nich. A upolowanie takiego wielkiego samca zapewniało pożywienie na długo. Okrążyła bizona i zaatakowała go z boku, wściekle drapała pazurami i gryzła go, tak, by ten zwrócił uwagę tylko na nią. Gdy ten odwrócił się by ją zaatakować odsłonił się, tygrysica miała świetną okazję do ataku.

Lilibeth · 2013-11-11 20:37:46

Zacisnęła szczęki na tylnej kończynie, tym samym przebijając ją na wylot. Po chwili przywódca kopnął ją w pierś. Zaczęła kaszleć, jednakże po chwili się pozbierała i wskoczyła na jego grzbiet. Zaczął wierzgać. Szpony i długie kły kotowatych błyszczały na polu walki, gdy ta w końcu spadła cudem uciekając przed masywnymi kopytami. Na nieszczęście zaczął na nie szarżować kolejny osobnik. Miała szał i dzikość w oczach, natomiast ból przyćmiewała narastająca wciąż adrenalina.

Wood. · 2013-11-11 20:48:15

Zostawiła bok bizona i rzuciła mu się do gardła. Próbowała go dusić, ale zwierzę w tym samym momencie zaczął dziko wierzgać, nie miała szans, musiała odskoczyć. Wpadła prosto pod kopyta kolejnego bizona, uratował ją refleks. Kolejne bizony zaczęły biec w ich stronę. Musiały szybko zakończyć to polowanie, zanim całe stado się na nie rzuci, inaczej z polowania nici.

Lilibeth · 2013-11-11 20:55:57

"Nie, nie teraz. To tylko dwa osobniki, damy sobie radę!" - Myślała dodając sobie otuchy. Błysnęła oczami do Holly dając znak, iż ma atakować dowódcę. Rose już raz sama pokonała bizona, więc z łatwością mogła pozbyć się nieproszonego napastnika. Mokra trawa wpływała na jej korzyść.
Wściekły samiec zaczął ją gonić, a za każdym mocniejszym skrętem i uderzeniem rogów ślizgał się ułomnie tracąc równowagę.
W końcu wypatrzyła idealny moment, skoczyła i przewróciła go. Rzuciła się prosto na jego gardło napataczając się na roztańczone w szale kopyta, które nabiły jej siniaków na lewym boku. Zacisnęła kły na tchawicy, czując po chwili jak niemal stykają się rzez skórę. Jednakże bizon się wyrwał i ruszył na nią wyrzucając ją w powietrze, tym razem nic się jej nie stało. Zaczął ją gonić słabnąc tym samym po każdym kroku, gdy po chwili legł na ziemi wydając z siebie ostatnie tchnienie.

Ostatnio edytowany przez Lilibeth (2013-11-11 20:57:43)

Wood. · 2013-11-11 21:10:57

Widząc poczynania Rose skupiła się całkowicie na ogromnym bizonie. Ponownie chciała zaatakować jego łeb, ale ten zamachnął się na nią ostrymi rogami. Odskoczyła przed atakiem i ślizgając się lekko na mokrej trawie ponownie zaatakowała już i tak poraniony bok ofiary. Bizon zaryczał i błyskawicznie się odwrócił całkowicie zaskakując Holly, nie miała szans by tym razem uniknąć rogów zwierzęcia. Zwierzę odrzuciło ją od siebie rozcinając jej lekko skórę na boku, ale na szczęście uderzenie nie było zbyt silne, więc nic poza tym jej się nie stało. A jednak zwierzę obróciło się na szybko i teraz poślizgnęło się na trawie. Bizon nie miał szans, całkowicie stracił równowagę i runął na bok. Lygrysica czując, że teraz ma szansę dopadła bizona i zaczęła dusić. Bizon wierzgał, szarpał się, ale nie miał szans już wstać, upadł na bok wykrzywiając sobie pod dziwnym kąntem jedną nogę. Po chwili było po wszystkim, zwierzę leżało martwe na trawie.

Lilibeth · 2013-11-11 21:16:46

Uśmiechnęła się do niej usatysfakcjonowana dokonaniem. Oblizała zakrwawiony pysk i rzekła zdyszana.
- Jedzenia starczy na miesiąc... może więcej, jeżeli dużo kotów się do niego nie dobierze. - Przytuliła uszy, które przez cały czas były celem ataku kropli deszczu, po czym zacisnęła szczęki w miejsca przebicia na szyi bizona i zaciągnęła go do jaskini.

Wood. · 2013-11-11 21:27:06

Skinęła tygrysicy łbem i zaciągnęła zdobycz do jaskini, nie przejmując się zbytnio deszczem. Gdy dotarła do jaskini otrzepała się z wody i wygłodniała zaczęła jeść bizona.

Lilibeth · 2013-11-11 21:35:19

Otrzepała kolejno łeb, tułów, oraz ogon z wody. Była śmiesznie zjeżona, jednakże zignorowała ten fakt. Ominęła jednego z bizonów i zaczęła wyszarpywać mięso z boku przywódcy. Wichura jeszcze bardziej się wzmagała, grzmoty dudniły, a wiatr omijający gałęzie ryczał żałośnie. Pogoda nie była sympatyczna... Było zimno i mokro, a Rose przechodziły ciarki. W końcu wpełzła w dziurę w ziemi, przy ścianie jaskini. Była ona "wyłożona" kamieniem, więc żadna gleba się do niej nie przyklejała. Dotarła do kolejnej - mniejszej, niż jej poprzedniczka - groty, która była wyścielona na ziemi, ścianach i suficie przyjemnym mchem, było tu znacznie cieplej, niż na zewnątrz. "Że takie rzeczy tworzą się naturalnie..." - pomyślała zafascynowana, po czym zwinęła się w kłębek i mrucząc zasnęła.