«--

Triss · 2013-11-25 22:02:54

Triss parsknęła z zaskoczeniem.
- Mam wrażenie, że ich przywództwo to ich sprawa - stwierdziła rzeczowym tonem. Coś jej tu nie pasowało. Nie mogła zlokalizować w głowie, co dokładnie, ale miała dziwne, niejasne przeczucie, że istnieje jakieś drugie dno całej tej sprawy. - Cóż, co o tym myślisz, Holly? Chyba powinnyśmy się bliżej zapoznać z tą sytuacją...
Szeroko otwartymi, srebrno-złotymi oczami świdrowała na zmianę przybysza i lygrysicę.

Ostatnio edytowany przez Triss (2013-11-25 22:03:58)

Wood. · 2013-11-25 22:03:24

Na jej pyszczku pojawił się grymas niezadowolenia. Widać, nikomu już nie można było ufać. Nawet wśród kotów pojawiają się śmierdzący zdrajcy, którzy będą mieć dwie twarze. No tak, to tyle jeśli chodzi o dobrego szpiega grupie.
- On raczej nie ma powodów, by kłamać, chociaż faktycznie, raczej wypadałoby to sprawdzić. - odpowiedziała Triss. Chociaż temu osobnikowi również nie powinna ufać.
- Pewnie tak. Nigdy nie sądziłam, że któryś kot może być tak samo żałosny jak i tamte osobniki, które żyją w norach i kulą się ze strachu jeśli tylko na nie spojrzysz. Seren pozwoliła żebym zagryzła jej wilka przed nosem, więc nawet nie jestem zdziwiona, że ot tak sobie chciała przyjąć do swej watahy jaguara. Chociaż u nich chyba nie ma odpowiedniejszego wilka, więc nie ma jej kto zastąpić. - zwróciła się do irbisa.

Waterw. · 2013-11-25 22:14:46

Zwrócił się najpierw do pumy, jednocześnie wysłuchując lygrysicy.
- Jedynie mylne wrażenia. Nierozsądna alfa, taka jak ona, będzie przeciągać te słabsze psychicznie osobniki kotowatych na ich stronę, co doprowadzi do częstszych ataków na nas... jednakowoż to tylko moje wymysły. Każda tępa koza ma pusto w czaszce. - prychnął, po czym skierował wzrok na lygrysicę.
- Każdy z obecnych tam osobników wydawał się być bardziej rozumny. Jedynie ta cała Diacy, ma problemy umysłowe, więc jej unikam jak ognia, gdyż nie ma sensu mieć na ogonie kolejnego świra. - burknął, aby po chwili dodać - jest jeszcze ten Cedrik... bojowy basior, o przynajmniej mylnym wrażeniu rycerskiego, jak nie na alfę, to przynajmniej na betę mógłby wskoczyć, niemniej mam ich problemy w serdecznym miejscu. Gdy jaguar opuścił teren tych pasożytów, dostrzegłem między drzewami czarną odmianę tego cielęcia. - urwał spoglądając na tygrysa, który piął się coraz dalej... już niemal zniknął z pola widzenia, dodatkowo zbierała się mgła.

Lilibeth · 2013-11-25 22:20:34

Nie jadł od czasu ostatniego polowania, które w gruncie rzeczy i tak nie wyszło, gdyż skończył na drzewie. Widząc beztrosko myjącego się świstaka, ruszył cichaczem w jego stronę, tym samym znikając z oczu kotom. Gdy był blisko rzucił się, ledwo chwytając na skórę na zadzie. Gdyby nie silny uścisk, zapewne znowu wróciłby głodny. Wbił pazury w bok gryzonia, aby po chwili zacząć się nim pożywiać. Nie bawił się w duszenie, pożerał go żywcem tak, iż piski, zgrzyty, oraz wrzaski niosły się echem po całym terenie.

Wood. · 2013-11-25 22:23:36

O Cedriku tez nie mała zbyt dobrego zdania, ale bardziej zainteresowała ją wzmianka o czarnym kocie.
- Tamten czarny też był zainteresowany dołączeniem do watahy? - zadała pytanie, po czym odwróciła się, gdy zauważyła wzrok pantery utkwiony w czymś, w oddali. Leon za bardzo się oddalił od nich. Mruknęła coś do Triss i irbisa, po czym trzema potężnymi susami przeskoczyła przez rzekę i pobiegła za kociakiem, którym już niemal zniknął jej z oczu. Po kilku minutach przedzierania się przez śnieg dotarła do niego. Poczekała aż zje swoją zdobycz, po czym chwyciła tygryska za skórę na karku wyciągając go ze śniegu i tym razem już wolniej wróciła do kotów. Posadziła Leona na ziemi i czekała na odpowiedź irbisa.

Waterw. · 2013-11-25 22:26:21

- Nie, bynajmniej tak mi się wydaje. Siedział ukryty głęboko w lesie, obserwując wszystko co się działo. - mruknął, po czym spojrzał na małego tygrysa z politowaniem.

Lilibeth · 2013-11-26 15:51:31

Siedział w pewnej odległości od trójki dorosłych. Na jego pyszczku malował się coraz większy grymas, pożerała go nudność.
Chcąc zaspokoić pragnienie, które zastąpiło głód. Podreptał nad rzekę i przycupnął przy niej, wgapiając się w swoje odbicie.
Gdy już się namyślił, aby wziąć pierwszy łyk, nagle zastygł w bezruchu. Podniósł wzrok przed siebie, zauważył dużą niedźwiedzicę z młodymi.
Nie spuszczając z niej uwagi, napił się i podniósł, gdy ta nagle zaczęła biec w jego stronę, wzburzając wodę w powietrze.
W ułamku sekundy przebiegł pomiędzy nogami Holly, aby znaleźć się na gałęzi drzewa.
Jego źrenice rozszerzyły się, gdy dostrzegł jak szarżuje wprost na koty. Zjeżył sierść i zawarczał pod nosem.

Azusa · 2013-11-26 16:04:59

Sintel zwabiona górami i wodą przybyła w to miejsce. Przycupnęła przy rzece i napiła się lodowatej wody, by po chwili wstać i ruszyć brzegiem rzeki. Podziwiała krajobrazy, tu było o wiele ciekawiej niż na terenach, gdzie były wilki. Gdy tak spacerowała wyczuła koty. Ruszyła w kierunku, gdzie były koty. Po kilkunastu minutach wędrówki zauważyła kilka kształtów. Poznała irbisa, którego spotkała w lesie, na szczęście nie zauważyła tamtego jaguara. Oprócz irbisa była tu też puma, młody tygrys i lygrysica. Chciała podejść i zagadać całe to towarzystwo, ale w tym samym momencie zauważyła niedźwiedzicę, która pędziła w ich kierunku. Nie zastanawiając się długo wskoczyła na drzewo, które było najbliżej niej.

Waterw. · 2013-11-26 16:17:33

Wiedział, iż lygrysica nie wskoczy na drzewo, aby się schronić, jednocześnie nie wygra sama. Postanowił stanąć u jej boku i wspomóc w walce swoją gracją.
Od razu wyskoczył w powietrze, na wysokość jedynie 5 metrów. >To musi wystarczyć< Uderzył w jego grzbiet wbijając swoje szpony w bok. Szczęki zacisnął na uchu, które zaczął szarpać, wiedząc, iż sprawi to ogromny ból. Gdy niedźwiedź stanął na tylnych łapach i zaczął się miotać, Shinobu starał się utrzymać równowagę, agresywnie machając ogonem. Ledwo mu się udało, czekał na pomoc jednego z kotów.

Ostatnio edytowany przez Waterw. (2013-11-26 16:20:30)

Wood. · 2013-11-26 16:32:44

Usłyszała ryk niedźwiedzia, a w tym samym momencie Leon przebiegł przed nią i wdrapał się na drzewo. Ona sama nie miała szans by wdrapać się na wysokie drzewa - największe gałęzie znajdowały się na koronie drzew. Miała tylko jedno wyjście: zaatakować. Oczywiście, mogła też uciekać, ale nie brała tego pod uwagę. Zaskoczyła ją pomoc irbisa. Gdy ten wylądował na grzbiecie niedźwiedzia zwierzę trochę się odsłoniło. Korzystając z tego skoczyła niedźwiedziowi do gardła, jednocześnie unikając ostrych pazurów. Zacisnęła kły na gardle niedźwiedzia, lecz tamten zaczął się szarpać. Bez pomocy któregoś jeszcze z kotów walka będzie naprawdę trudna.