«--

Dhiren · 2013-11-06 18:20:34

Wilk ziewnął i oblizał się.
-Dziękuję za waszą łaskę.- jego głos ociekał sarkazmem.
Wilk jeszcze raz rozejrzał się i w końcu potruchtał. Po chwili biegł skupiając się tylko na tym by się nie przewrócić.

Proteus · 2013-11-08 17:01:38

Wstał z trawy i rozciągnął się. Spacerował chwilę po dolinie i obserwował otaczającą go przyrodę. W końcu znudzony doliną wyszedł z spuszczonym łbem ku ziemi.

Myron · 2013-11-10 15:30:19

Czarny wilczur ostrożnie szedł i węszył.
Oglądał otoczenie. Wypatrywał czegoś ciekawego.

Lilibeth · 2013-11-10 17:06:58

Przeciągnęła się leniwie i obnażyła kły. Dzień był wyjątkowo nudny i ponury, a całą dolinę spowijała mgła. Na dodatek zaczął kropić deszcz, pogoda była pod psem. Położyła łeb na łapy i spojrzała przed siebie, po kilkunastu minutach dostrzegła czarnego wilka, który przebijał się między drzewami.
Oblizała nos i wąsy, po czym wlepiła w niego zimny, poczciwy wzrok... czekała na jego ruch, mógł zaatakować jak tamten dureń, odejść, bądź porozmawiać. O dziwo była sceptycznie nastawiona, nieczęsto widzi się tutaj wilki, zazwyczaj omijają te tereny szerokim łukiem, a tu taka niespodzianka w samym sercu doliny.

Sinister · 2013-11-10 22:18:33

Nie tylko tygrysia przywódczyni strzegła spokoju w sercu doliny. Gdzieś w oddali, między drzewami, przemykała zgrabna sylwetka bursztynowookiego samca. Młody nie bardzo interesował się czarnofutrym wilkiem, na którym swoją uwagę skupiła Rosemary. Adhabu twierdził bowiem, że jeśli władczyni zamieszkujących Ukryte Ziemie kotowatych nie traktuje go jak wroga, to prawdopodobnie nie powinien się wtrącać w jej relacje z nieznajomym basiorem. Poza tym polityczne rozmowy i walki nie należały do jego kompetencji - on miał tylko dbać, by jego własne stado nie padło z głodu.
Młodzik w końcu wyszedł z ukrycia i przystanął między dwoma bukami. Swoje zadanie na dzisiaj wykonał, mógł więc teraz pozwolić sobie na chwilę odpoczynku. Wychudzony zadek lwiego łowcy spoczął na usianej złocistymi liśćmi ziemi, a bursztynowe oczy skierowały swoje baczne spojrzenie na złotą tygrysicę i nieznajomego czarnucha.

Lilibeth · 2013-11-10 22:50:23

Kątem oka dostrzegła lwiego podrostka. Oblizała wąsy i nos, po czym niechętnie oderwała wzrok od wilka i skierowała na przybysza.
Tym razem on miał zaszczyt trzymać na sobie jej zimny, poczciwy wzrok. Po chwili skierowała uszy ku wilkowi i rzekła do Adhabu.
- Nieczęsto widzi się tutaj nowe twarze. - Westchnęła, jednakże była nader ciekawska, więc pytania narzucały jej swoją wolę.
- Jak na Ciebie mówią? - Uśmiechnęła się nieznacznie patrząc tęsknie na owego osobnika.

Sinister · 2013-11-10 23:11:11

Zastrzygł ciemnymi uszami, a te niczym radary skierowały się w stronę złotopręgiej.
- Nie dziwota, że tak się dzieje. Te ziemie są wyjątkowo ukryte przed niewtajemniczonymi.
Podniósł się z ziemi i wolnym krokiem ruszył w jej stronę. Różnokolorowe liście z okolicznych drzew szeleściły pieszczotliwie pod jego patykowatymi łapami, kiedy z niezwykłą jak na łowcę elegancją kładł je na porośniętej trawą ziemi. Zatrzymał się, będąc u boku starszej od niego tygrysicy.
- Adhabu - rzucił, po czym skierował złote spojrzenie na basiora. - Hm, wilk na ziemiach kotów to chyba niecodzienny widok w tych stronach.

Lilibeth · 2013-11-11 00:13:18

- Ja jestem Rosemary. - Rzekła, po czym zmarszczyła brwi, a na jej pyszczku pojawił się grymas.
- No cóż... jest ich coraz więcej, ostatnio też ponoć był tu jeden z nich. - Westchnęła i kontynuowała - Nie mam pojęcia, czy są zaślepieni tępą odwagą, czy błąkają się tu, szukając pobratymców. Ogólnie rzecz nie są dla nas zagrożeniem, więc nie przeszkadza mi ich obecność, aczkolwiek nie ukrywam, iż czasem wolałabym posiedzieć bez przymusu wdychania tego swądu, który od nich bije. - Prychnęła kładąc uszy ku sobie i nerwowo machając końcówką ogona. Mimo, iż neutralnie podchodziła do ich obecności nie miała dzisiaj najlepszego humoru, więc obecność czarnego basiora irytowała ją nieco bardziej, niż zazwyczaj.

Sinister · 2013-11-11 00:34:40

- Wilk czy kot - nieważne. Moim zdaniem granice i ich nienaruszalność to rzecz święta, ale widzę, że nie wszyscy biorą sobie to pojęcie do serca.
Utkwił wyczekujące spojrzenie w ciemnofutrym samcu. Chociaż nie czynił nic karalnego, to sama jego obecność wydawała się łowcy podejrzliwa. Każdy normalny intruz na widok właściciela ziem albo by uciekł, albo zaatakował. Ten zaś stał w miejscu i obserwował nie wiadomo co, jakby to on był panem tego miejsca i czuł się jak u siebie w domu. Adhabu szalenie nie lubił braku taktu i dobrego wychowania, nie będzie to więc dziwne, jeśli Myron trafi na jego czarną listę. Lew wypuścił ze świstem powietrze przez przeszyte bliznami nozdrza.

Lilibeth · 2013-11-11 10:59:26

- Oni wchodzą na nasze ziemie, a niektórzy z nas na ich. Tylko ciężko określić, która ze stron się odgryza. Własne terytorium powinno być swego rodzaju sanktuarium, aczkolwiek nie da się tutaj spokojnie żyć, gdy co róż są bójki. - Mruknęła, po czym przypomniała sobie o wiedźmie, która miała się tutaj osiedlić. Tydzień nie minął - fakt, jednakże dawno jej nie widziała. Spojrzała maślanymi oczami na wilka i oceniła jego stan. Fakt faktem był silny i wytrzymały, jednakże na nic się to nie zda, gdyby miał zamiar zaatakować lwa i tygrysa.