«--

Wood. · 2013-11-07 15:01:42

Odchodzi w kierunku swoich terenow.

Radioactive · 2013-11-21 21:29:05

Przedzierała się przez zarośla, co było bardzo męczące. W końcu weszła na wąską ścieżkę. Dało się widzieć na niej odciski łap i kopyt, do tego czuć było zapachem saren i jeleni. Szła nią cały czas prosto, aż w końcu doszła do sporych rozmiarów polany. Przez jej środek płynęła spokojna, nie szumiąca rzeka, gdzieniegdzie stały kamienie, na które można było wskoczyć i usiąść. Zdziwiona skojarzyła to miejsce. Nie było bardzo daleko od jaskini. Podeszła do rzeki i napiła się wody, po czym zaczęła szukać jakiejś opuszczonej nory. Dla niej było to idealne miejsce, ale brakowało jeszcze jakiejś dziury, gdzie wataha mogła by się schronić.

Seren · 2013-11-21 21:49:31

Seren szła tuż za Radio, pilnując, by nie potknęła się i nie upadła. Jest jeszcze słaba, a mimo to idzie bez narzekania na ból pomyślała z podziwem. Radio była doskonałą towarzyszką i Seren nie wyobrażała sobie watahy bez kogoś takiego, jak ona.
Polana, do której dotarły, była dość przestrzennym i naprawdę ładnym miejscem. Alfa poszła w ślady Radio i napiła się wody z płynącej nieopodal rzeki. Widząc, że jej towarzyszka rozgląda się wokół, zrozumiała, że szuka jakiegoś miejsca, w którym mogłyby się zatrzymać - one i ewentualnie ktoś jeszcze, kto zdecyduje się do nich dołączyć.

Radioactive · 2013-11-22 17:02:55

Gdy obydwie zaczęły się rozglądać, wadera przy okazji upolowała dwa króliki. Jednego dała Seren. Gdy wadery się pożywiły, znowu zaczęły rozglądać się po okolicy. Nagle wilczyca napotkała dużą dziórę w ziemi. Wyglądała ona jak wejscie do jamy.
- Seren, chyba coś znalazłam.

Seren · 2013-11-22 17:28:00

Seren zjadła upolowanego przez Radio zająca.
- Dzięki - mruknęła niewyraźnie, intensywnie żując. Miała wrażenie, że wciąż jest głodna, irytowało ją to. Obwąchała dziurę, którą znalazła Radio. Pachniało jakimś zwierzęciem, ale chyba nie była używana od jakiegoś czasu.
- Trochę małe wejście - powiedziała powątpiewająco. - Ale nie zaszkodzi sprawdzić!
Z daleka zamajaczyła jej znajoma sylwetka, w której Seren poznała Cedrika. No, czyli zbiera się stara rodzina... Ciekawe, jak zdecydują nowsze wilki, pomyślała, ale widok basiora dodał jej otuchy.

Radioactive · 2013-11-22 17:58:36

- Mogę tam wejść i sprawdzić jak duża jest ta nora. A wejscie zawsze mozna powiększyć.
Skuliła się i weszła do dzióry. Szła tak chwilę skulona, lecz po chwili natrafiła na duży ,,pokój''. Watacha mogła się tu zmieścić. Było jeszcze kilka korytaży które po chwili przerywały się. Wyszła z dzióry.
- Jest tam całkiem sporo miejsca, jak chcesz to sprawdź.

Seren · 2013-11-22 18:11:55

Wilczyca pokiwała głową. Zaczęła przeciskać się przez wejście do nory, które okazało się jednak dla niej nieco za małe.
- Nie przecisnę się chyba - powiedziała z westchnieniem. Czekało je kolejne łamanie pazurów. - Jeśli mówisz, że warto, to możemy powiększyć ten otwór.

Radioactive · 2013-11-22 18:42:31

Pomogła Seren powiększyć otwór. Po kilku minutach był już on naprawdę spory i dorosły wilk mógłby się przez niego przecisnąć.
- Dobra, chyba powinnaś się w nim zmieścić. Nie wiem serio, czy nora będzie odpowiednia dla takich dużych wilków jak ty.

Seren · 2013-11-22 19:16:29

Sapiąc, przecisnęła się przez otwór.
- Hej! - krzyknęła do Radio. - Tu jest całkiem sporo miejsca!
Rozejrzała się dokładnie. Nie była to zwykła dziura, ale niewielki kompleks podziemnych jam - najwyraźniej wykopany przez jakieś inne stworzenia, które porzuciły to mieszkanie już jakiś czas temu. Wataha z pewnością zmieściłaby się tutaj, gdyby tylko nieznacznie powiększyć korytarz prowadzący od jamy wejściowej. Wyczołgała się na zewnątrz i otrzepała z ziemi.
- Tam jest naprawdę w porządku - uśmiechnęła się do Radio. - Brawo! To dobre miejsce i nadaje się dla niewielkiej watahy, którą zapewne będziemy. Powiększymy tylko nieco ten korytarz i będziemy mogli spokojnie się przeciskać, a koty nie dadzą rady tutaj wejść! - powiedziała z uciechą i polizała radośnie Radio po pysku.

Radioactive · 2013-11-22 19:25:04

- To nic takiego... - uśmiechnęła się do wadery i zamachała ogonem. - Teraz trzeba przyprowadzić resztę watahy. Mogłabym zostać tu, a ty pójdziesz po resztę. Jednak nie wiem czy znasz dobrze te tereny. Las jest duży, można się tu łatwo zgubić.