Apir napisał:
Gdy tylko do nozdrzy Jaguara doszedł zapach jedzenia, leniwie wstał, podszedł powoli do zdobyczy i posilił się nią. Był wniebowzięty, dawno nie miał już żadnej smakowitej sarny w pysku, aczkolwiek w przypadku jego sytuacji, prawdopodobnie wszystko co jadalne, zostałoby przyjęte z tak wielką uciechą. Był niezwykle wdzięczny za to, co dla niego i dla szczenięcia robiono, postanowił także, co zrobi i w jaki sposób będzie starał się odwdzięczyć. Po skończonym posiłku, wrócił na swoje miejsce, obok Ami i położył się na bok. Miło było spojrzeć teraz ponownie na ucieszoną Ami.. Raynar cechował się wyjątkową słabością do szczęścia i radości, jakie tryskały od tych niewinnych maluchów. Dostrzegł zbliżającego się kolejnego kota, znajomo wyglądającego. Rozpoznał go szybko i mając go w pobliżu, był zrobił się jeszcze bardziej spokojny, na tyle, że zasnął.