Ryknął niekontrolowanym śmiechem.
"Jest bardziej dziecinna niż ja... A sądziłem, że spotkam kogoś na poziomie." - pomyślał znudzony, po czym pacnął w wodę szponami przecinając ją i wbijając je w rybę. Gdy się pożywił pobiegł za kotem. Był ciekawy skąd biorą się takie grubasy. Wdrapał się na drzewo i poruszał wraz z taktem tańca małpiatek. W ten sposób uszy nie dostrzegą złamanego dźwięku, lecz idealna melodię. Nie brał do siebie zarzutów lygrysa. Nie znała go, więc nie wiedziała jak dobrze potrafi o siebie zadbać.

W jego prychnięciu można było dostrzec rozbawienie i zażenowanie.
- Są moje od czasów, kiedy mi je przekazano. - burknął rozbawiony głupotą lygrysa. Wskoczył na skałkę pośród wody ochlapując ją, po czym dodał. - Jesteś bezczelna i obrzydliwa, aż oczy mnie pieką kiedy tak na Ciebie patrzę. Przychodzisz tu i panoszysz się jak kanałowy szczur poszukujący przytułka! - wrzasnął a po chwili splunął w wodę. - Co powiedziałby Twój władca na to zachowanie? On na pewno dobrze wie, że słowa rodu królewskiego się nie podważa... a zwłaszcza słowa, które padło z ust księcia. - prychnął oskarżającym tonem. Nie podobało mu się jej zachowanie...
"Małpa, nie kotowaty... gdzie jest jej kultura i szacunek? Zachowanie poniżej najniższych szympansich norm. Żal ją porównać do tygrysa." Pomyślał marszcząc pyszczek, po czym wziął głęboki wdech i wypuścił go z warkotem.

Zjeżył sierść i spojrzał na nią ponurymi, smętnymi oczyma. Po chwili wypiął dumnie pierś i przycupnął przy brzegu. Był niewielki w porównaniu do niej.
- To może po niemiłym początku znajomości odpowiesz mi na pytanie... - zaczął marszcząc wąsy i opuszczając brwi na oczy. - Kto dał Ci pozwolenie, na przebywanie na mojej ziemi? - parsknął niezadowolony wypuszczając ze świstem powietrze.

Przeskakiwał z drzewa na drzewo z gracją... jak małpa.
W końcu zobaczył na dole dużą istotę. On sam był wielkości jej łba, więc jednym kłapnięciem szczęk zjadłaby go całego.
Nastąpił na kraniec jednej z gałązek, zamiast przeskoczyć postawił kolejny krok i spadł w dół.
Miotał się w powietrzu przez chwilę jak szmaciana lalka, po czym skierował łapy w dół, aby na nie spaść.
Runął prosto na jej głowę.
Wiedział, iż ucieczka nie pomoże, ani nic podobnego... nie zdąży. Z jego brzucha wydobył się odgłos walczenia, a sam wgapiał się w ogromny nos.

Dreptał po dżungli dostojnym krokiem... to było jego królestwo w którym był władcą, no przecież któż inny mógłby okazać światu takie szlachetne zachowanie? Tylko z jego małego ciałka emanował taki majestat.
Wdrapał się zgrabnie na drzewo i zaczął przechodzić pomiędzy gałęziami co róż spoglądając w dół.

Wstała i zaczęła się śmiać.
- Żenada! - zawołała bardzo głośno skończywszy się myć - żenada! - powtórzyła głośniej. Zawyła głośno, a po chwili jednak zniknęła wszystkim z oczu.

zt.

Kocica zastanowiła się chwilę.
- Jeśli chcesz, pokażę Ci mój dom. Jest wysoko w Górach Skalistych.
Wstała i spojrzała pytająco na Lil.

Uśmiechnęła się ciepło do pumy.
- No jasne że idziemy, ja tam nie wytrzymam dłużej w jednym miejscu z tym pchlarzem.- Popatrzyła na wilka z rozbawieniem.
- To gdzie idziemy?- Popatrzyła pytająco na Triss.