Po wyczerpujących zmaganiach na dalekiej północy postanowił zahaczyć o głębię lasu, gdyż niemoralny byłby powrót bez zdobyczy. Błądził długo wyszukując się jakiegoś zapachu - bezskutecznie. Skierował się więc na południe, stronę, która prowadziła do doliny. Po drodze jednak zauważył rosłą sarnę, nie myśląc wiele ruszył szturmem w jej stronę, aby zakończyć to jak najszybciej. Samica nie zdążyła w pełni odskoczyć, a już została przygwożdżona do ziemi. Dorwał się do jej gardła, jednakże powolne zagryzanie zajmie zbyt dużo czasu, a on może zostać zraniony kopytami. Rozerwał całe gardło, po czym momentalnie rozszarpał tchawicę. Złapał ją za szyję, aby po chwili odejść czym prędzej na słoneczne skały.

z.t

Wilczyca obudziła się z samego rana. Od razu wyczuła zapach świeżej krwi, była głodna więc natychmiast ruszyła jej tropem.

Poza dziwacznym zapachem na klifie, Seren nie natrafiła na nic dziwnego. Las wprawdzie pachniał inaczej, niż drzewa w Dolinie, ale nie było w tym zapachu nic niezwykłego. Między drzewami zdołała nawet upolować małego zająca, który był doskonałą kolacją na koniec długiego dnia. Wilczyca znalazła opuszczoną jaskinię (prawdę mówiąc, musiała się do niej przekopać przez śnieżną zaspę) i uznała, że będzie dobrym miejscem na spoczynek.
Las był pełen dźwięków nawet nocą, dlatego Seren spała czujnie.

Zarośnięte ścieżki i niewielkie jaskinie... tak, to wszystko przykryte grubą warstwą śniegu.