Nie było tu śniegu, nie było tu żadnych oznak zimy. Czasami zawiał chłodny wiatr, lecz zwykle było to ciepłe miejsce. Jaguar podszedł do płytkiego źródła wody. Napiła się i oblizała pyszczek. Gdzieś z zarośli było słychać syczenie. Immo nastawiła uszy, lecz już nic nie słyszała. O tej porze roku, nie było tu tak gorąco jak zwykle, więc uznała, że może to być dobre miejsce na odpoczynek. Położyła się blisko wody, w cieniu palmy. Zamknęła oczy i pomyślała o wilkach. Była ciekawa co robią w tym czasie.

***

Głód przeszkodził jej rozmyślanie, więc wstała, przeciągnęła się i wzięła głęboki oddech. Zanurzyła pyszczek w wodzie
i ukoiła pragnienie, następnie nastawiła uszy i wypatrywała zdobyczy. Niestety, nie dostrzegła żadnej żywej istoty, oprócz jej samej. Jeszcze przez chwilę się rozglądała, po czym odeszła w innym kierunku by znaleźć pożywienie.

Freja podeszła do wody i wypiła niewiele.
Rozglądnęła się nieco zmęczona.
Położyła się na chwilę, aby odpocząć, potem znów wstała i ruszyła na pustynię, zapolować na fenka.

Holly powoli człapała po piasku, nigdzie jej się nie spieszyło. Na szczęście była noc, było chłodno co jej odpowiadało. Po drodze wyczuła zapach jakiegoś zbłąkanego wilka, ale nie przejęła się tym. Cóż jej zrobi jeden, mały wilk? Gdy doszła do oazy zaspokoiła pragnienie. Na chwilę usiadła, ale stwierdziła, że za niedługo będzie wschód i wzejdzie słońce, trudniej będzie wędrować w rozgrzanym piasku, a mogła być potrzebna gdzie indziej. Ruszyła więc w kierunku chłodniejszych terenów.

Ledwo wchodzi, wymęczony pada na piasek z ran wypływa dużo krwi przez co się wykrwawia.

Rinnix podeszła do wody po czym napiła się jej. Kilka metrów dalej dostrzegła myszoskoczka. Był mały, ale zawsze coś. Wilczyca zakradła się i skoczyła na ofiarę. Szybko ją pożarła i ruszyła dalej, w stronę dalekiej północy.

- Ty, patrz. Skąd tu się wzięły jakieś przerośnięte, pustynne szczury? Chyba tylko one mogą przeżyć w takim miejscu - widząc, że 'szczur' ucieka podniosła się i powoli ruszyła za jego śladami.

- Lilibeth. - rzuciła nieuważnie, po czym spojrzała na kangura pasącego się nieopodal, dziwnie na nie spoglądał.
"Może ma wściekliznę... co za dzikus." - pomyślała. Spuściła łeb, podniosła prawy kącik ust w szyderczym uśmieszku i spojrzała prosto na kangura.

Nagle przed oczami zobaczyl oazę, podszedł bliżej, ale jak zobaczył dwie duże krowy, większą - czarną i mniejszą - łaciatą, od razu pomyślał, że to bedzie łatwy łup. Podkradł się bliżej, i dopiero wtedy zauważył, że to koty. Wziął nogi za pas i odszedł duży kawał od nich, ale przyglądał się uważnie.